Runner Runner

“Runner Runner” er um ein studentaskúlanæming, Richie Furst (Justin Timberlake), sum skipar fyri “gambling” á skúlanum. Eitt kvøldið satsar hann allar sínar pengar í einum pokerspæli á internetinum. Hann tapir og missir alt, men er vísur í, at hann varð snýttur. Tískil ferðast hann til Costa Rica, fyri at tosa við leiðarin av heimasíðuni; ein ríkur maður, sum eitur Ivan Block (Ben Affleck). Ivan tekur væl ímóti honum og ger av, at geva honum eitt arbeiði í sínum felagi.

Filmurin er leikstjórnaður av einum manni, sum eitur Brad Furman. Hann hevur ikki gjørt nógvir filmar, men hansara seinasti filmur var “The Lincoln Lawyer”, sum kom út í 2011. Tann filmurin gjørdist ikki sera kendur, men fekk góð ummæli. Eg nevni hetta, tí eg hugdi faktiskt eftir honum fyrr í ár og mær dámdi hann sera væl. Eg helt tí, at hesin filmurin hevði ein møguleika fyri, at vera góður. Men tíverri hevur hann eitt vánaligt handrit, sum ger hann óinteressantan og sera gloymandi.

Tann størsti trupulleikin við hesum filminum er, at søgan er als ikki spennandi ella sera áhugaverd. Hon er vánalig og øgiliga tunn. Aftaná at Richie fær eitt arbeiði hjá Ivan, so verður søgan sera tunn og onkuntíð forútsigulig. Eg visti ikki alla tíðina, hvat fór at henda, men hvørja ferð, tá ið okkurt “twist” kom fram, var tað ikki yvirraskandi. Tað er sera lætt at gita, hvørjar fylgir tað fer at hava, at arbeiða fyri Ivan – og sjálvt tá ið eg ikki gitti tað frammanundan, var tað kortini ikki yvirraskandi. Søgan hevur nógvar metaforar fyri poker og "gambling", men teir eru – eftir mínari meining – hvørki kreativir ella tankavekjandi. Tað er bara bersýndir metaforar, sum t.d. at onkuntíð má man gera ein “all in”, sum er ein metaforur fyri at satsa alt. Tað er ikki kreativt ella djúpt; tað er bara logikkur.

Ein annar trupulleiki er, at persónarnir eru sera tunnir og illa skrivaðir. Eg hevði ikki samkenslu við nøkrum, tí man lærir næstan einki um teir. Man veit ikki nógv um Richie, uttan at hann er ein skúlanæmingur, sum spælir poker og “gamblar”. Man veit næstan einki um hansara persónleika og onkuntíð er hann so góðtrúgvin, at tað er eitt sindur irriterandi. Harafturat sær Justin Timberlake ov gamal út til, at spæla ein ungur stundentaskúla-næmingur, men tað vandi eg meg við. Hann lærir eina kvinnu at kenna (leikt av Gemma Arterton), sum fær ein stóran leiklut, men hon er tann mest yvirfladiski persónurin í filminum. Man veit einki um hana, hon hevur einki at gera og teirra forhold er als ikki áhugavert. Gemma Arterton hevur einki at arbeiða við.

Ivan Block er eisini ein tunnur persónur, men í minsta lagi er hann eitt lítið sindur áhugaverdur, av tí at hann er gátuførur og loyndarfullur. Ben Affleck gevur eina hampuliga framførslu, men hann hevur heldur ikki nógv at arbeiða við. Eg má tó siga, at Ivan er eitt sindur ov dámligur og ikki sera hóttandi – eg kom næstan ongantíð til at hata hann. Hinar framførslurnar eru hampuligar, men einki serligt. Handritið hevur hvørki eina góða søgu ella góðir persónar, og tað ger filmin óinteressantan og keðiligan. Eg var hvørki áhugaður í søguni ella persónunum, og tað er ein stórur trupulleiki.

Summi fara kanska at kritisera leikstjórnanina hjá Brad Furman, men eg helt, at hann samanumtikið gjørdi eitt hampuliga gott arbeiði. Hann hevði bara ikki eitt gott handrit at arbeiða við. Hann syrgir fyri, at leggja dent á søguna og persónarnir, ístaðin fyri at koyra eina rúgvu av óneyðugum effektum uppí – tað hevði riggað væl, um søgan var góð og um persónarnir vóru væl skrivaðir. Hann loyvir sjónleikarunum at hava langar samrøður og slík leikstjórnan hóskar væl til filmar, sum eru mest uppbygdir av dialogsenum. Tíverri er handritið vánaligt og tískil riggar tað ikki, at leggja dent á søguna og persónarnir – og tað er ikki hansara skyld; tað er tað vánaliga handritið. Hann koyrir annars onkuntíð eina kula effekt uppí og brúkar okkurt kreativt kameraarbeiði.

“Runner Runner” er ein óinteressantur og sera gloymandi filmur. Aftaná at Richie fær eitt arbeiði hjá Ivan, verður søgan sera tunn, óinteressant og onkuntíð forútsigulig – handlingin er bara eitt vánaligt hugskot. Rithøvundarnir, sum hava skrivað handritið, royna at gera søguna meira djúpa, við at koyra metaforar fyri “gambling” og nøkur “twists” uppí, men tað er bara ókreativt og óinteressant – harafturat eru “twistini” forútsigulig og als ikki yvirraskandi. Søgan manglar eina spennandi konflikt og endin á filminum er eitt skuffandi anti-klimaks. Persónarnir eru sera tunnir og illa skrivaðir, serliga kvinnan, sum Gemma Arterton spælir. Framførslurnar og leikstjórnanin eru hampuligar, men tað vánaliga handritið gevur hvørki sjónleikarunum ella leikstjóranum nakað gott at arbeiða við.

2 / 5 stjørnur

Leikstjóri: Brad Furman

Leikarar: Justin Timberlake, Gemma Arterton, Ben Affleck, Anthony Mackie

Ár: 2013